Klimaatverandering: Nieuwe tekens in de Britse Gebarentaal (BSL) zorgen ervoor dat meer mensen hun zegje kunnen doen

Klimaatverandering: kan iemand die niet zo goed kan horen als de meesten van ons hierover een discussie aangaan? Dankzij een reeks extra, speciale tekens in British Sign Language (BSL) kan dat. Dus nu kunnen meer mensen hun perspectief geven als het gaat om dit populaire onderwerp.

Afbeelding met dank aan Pexels, Shvets Production

Het Scottish Sensory Centre (SSC) startte in 2005 met onderwerpspecifieke termen in de Britse Gebarentaal. Er is sindsdien veel gebeurd. De woordenlijst heeft zich ontwikkeld tot bijna 2000 tekens en bijna evenveel definities op het gebied van wiskunde, natuurwetenschappen, technologie en techniek. Nu heeft SCC klimaatverandering toegevoegd met nog eens 200 tekens op het gebied van biodiversiteit, ecosystemen, milieu en vervuiling. Tolken tijdens vergaderingen kunnen gebruik maken van de tekens. En mensen uit de dovengemeenschap; zowel op persoonlijk als op professioneel vlak.

Essentieel werk delen met de wereld

Prof. Jeremy Sanders, voorzitter van de diversiteits- en inclusiecommissie van de Royal Society, vertelde aan de krant The Guardian dat de nieuwe karakters tot doel hadden “de volgende generatie BSL-gebruikende studenten te inspireren en te empoweren, en praktiserende wetenschappers in staat te stellen hun essentiële werken met de wereld.”

Het Institute of Sustainable Studies meldde dat de makers, een mix van gebarentaalexperts en dove wetenschappers, hopen dat het nieuwe vocabulaire het leerproces voor dove individuen zal vereenvoudigen. Bovendien zal het dove kinderen helpen om volledig deel te nemen aan discussies over dit onderwerp op school, of dat nu in de klas, in het wetenschappelijk laboratorium of thuis is.

Klimaatverandering: je buitengesloten voelen

Tegelijkertijd reflecteerde dr. Audrey Cameron, die leiding geeft aan het BSL Glossary-project van het Scottish Sensory Centre, op het nieuws. Dr. Cameron, zelf afkomstig uit de dovengemeenschap, vertelde hoe zij in haar eigen wetenschappelijke carrière vaak een gebrek aan woordenschat had ervaren. En hoe dit ertoe had geleid dat zij zich buitengesloten voelde van belangrijke vergaderingen en gesprekken.

Ze voegde eraan toe: “Ik was elf jaar lang betrokken bij onderzoek en bezocht talloze bijeenkomsten. Maar ik was er nooit echt bij betrokken, omdat ik niet begreep wat mensen zeiden. Ik wilde met mensen over scheikunde praten, maar dat lukte gewoon niet.”

“De nieuwe gebaren zijn bedoeld om de volgende generatie gebarentaal gebruikende studenten te inspireren en te empoweren. En om wetenschappers in staat te stellen hun essentiële werk met de wereld te delen.”