Als we het ergens niet over eens zijn en onze mening willen laten gelden, moeten we onze krachten bundelen en een soort antigroep vormen, toch? We moeten tenslotte een standpunt innemen en onszelf laten horen. Terwijl de ‘angy-mob’-aanpak extreem krachtig is gebleken in het verleden als we dingen willen veranderen, kunnen er ook alternatieve benaderingen zijn?
Afbeelding met dank aan Pexels, Juan Cordero
Als het erom gaat onze mening te laten meetellen over een lokale of grotere kwestie, is onze onmiddellijke reactie vaak dat we een soort antigroep moeten vormen. Dat we vele nachten samen moeten doorbrengen om ideeën te creëren hoe we onze stem kunnen laten horen. We moeten ‘hen’ laten weten hoe boos we zijn. We moeten ze laten weten dat ze fout zijn. Hoe het ook zij, zijn er andere benaderingen die net zo effectief kunnen zijn, maar bijvoorbeeld minder tijdrovend zijn en minder energie verbruiken?
Zou er bijvoorbeeld een actielijn kunnen zijn die minder afhankelijk is van het zij en wij standpunt? Een die ervoor zorgt dat we ons minder boos op elkaar voelen, en die helpt onze communicatie zuiver te houden? Of misschien kunnen we een manier vinden die minder tijdrovend is. We hoeven dan niet allemaal lange avonden te besteden aan het organiseren van ons plan. We hebben het tenslotte allemaal erg druk.
"Misschien kunnen we een manier vinden die minder tijdrovend is. We hoeven dan niet allemaal lange avonden te besteden aan het organiseren van ons plan. We hebben het tenslotte allemaal erg druk."
Al onze meningen
Neem de kracht van schrijven. Misschien kunnen we een goed argument opbouwen en dat vervolgens in een brief naar ‘hen’ sturen om ons standpunt toe te lichten. Op die manier kunnen we alle details en invalshoeken van de kwestie verkennen, misschien ook de juridische aspecten, en ons standpunt rustig uitleggen? Zodat we een neutrale stem kunnen gebruiken, zonder al te veel emotie. En zonder dat iedereen het te druk heeft om na te denken over het delen van zijn standpunt in een verhitte discussie, terwijl ze tegelijkertijd hun eigen overtuigingen en meningen aan het bevestigen zijn?
Weg van het lawaai
Op deze manier, wanneer deze woorden de ontvanger bereiken, kunnen ze weg zijn van het lawaai, de woede, alle meningen, en kunnen ze daadwerkelijk door hen worden geregistreerd? Op deze manier heeft de ontvanger de mogelijkheid om alle informatie in zijn eigen tijd te lezen en in zich op te nemen. En om het te delen met de anderen van ‘team hen.’
"Kunnen onze woorden de ontvanger bereiken, weg van het lawaai, de woede, alle meningen, en daadwerkelijk door hen worden geregistreerd?"
Een zaadje planten
Misschien kunnen we, als we het op die manier doen, de tijd nemen om op een respectvolle, vriendelijke maar toch bevestigende toon te schrijven? Zelfs als ‘ze’ op ons gemeen en egoïstisch overkomen. Zou het nemen van onze tijd ons ook kunnen helpen beseffen dat iedereen zijn eigen pad heeft om te bewandelen, zijn eigen strijd om te voeren? Dat alle betrokkenen hun eigen belang hebben. Wie weet ontdekken we zelfs enkele negatieve aspecten van het tegenovergestelde argument, een soort perspectief waar ‘zij’ niet eens over hadden nagedacht. Of nog beter: misschien kunnen onze woorden een zaadje planten bij de ontvanger voor een andere uitkomst of mening in de toekomst: voor een win-winsituatie voor alle betrokkenen?
“Als we het niet eens zijn over een lokale of internationale kwestie, is onze eerste reactie meestal: we moeten samenkomen en een soort antigroep oprichten. We moeten nou eenmaal al onze stemmen laten horen!”
NL 
EN 
